Hoe overleef je - na emigratie - jouw vakantie in Nederland?

Toen we net geëmigreerd waren en 2 keer per jaar naar Nederland ‘op vakantie’ gingen, hadden we een volle agenda. Afgeladen en volgepropt. Met stuk voor stuk fijne ontmoetingen, maar stiekem gaf het ook rust als we onderweg terug naar Oostenrijk waren. Wat deden we verkeerd?

Waar het wringt

We gingen de afgelopen jaren veelal op twee momenten in het jaar naar Nederland: rond Sinterklaas en met Pasen.
We wilden dan zoveel mogelijk mensen even zien: familie, gezamenlijke vrienden en ieder onze onze eigen vrienden.
Tegelijkertijd was het ook het moment om ‘werkafspraken’ te maken.
We wilden ook nog tijd met het gezin, want het is toch vakantie?
En laten we een rondje Hema en de supermarkt niet vergeten…

Ik – Nel – vind het superleuk om bekenden te treffen en mensen te ontmoeten.
Maar het was vaak TOO MUCH.
En dan zag ik bekenden soms zelfs eens per anderhalf jaar.
Dat wringt.

Gevoel volgen

Dit jaar hebben we het anders gedaan.
Met Pasen vierden we wintersportvakantie met het gezin in Oostenrijk.
En in de zomervakantie zijn we 10 dagen in Nederland, waarvan een week in een vakantiepark aan zee in Nederland.
Een paar momenten met familie en daarnaast aan zee, dichtbij een aantal bekenden.
Ik had al een lijstje gemaakt van mensen die ik zou willen treffen.

Maar hoe dichter de vakantie naderde, hoe meer ik voelde dat ik minder wilde plannen en echt een vakantie met het gezin wilde hebben.
Niet te veel voorafgeplande afspraken, kunnen voelen in het moment.
En kids op 1.
Wow, wat voelde dat fijn.
Het was geen keuze tegen die bekenden op het lijstje, maar voor mezelf en voor de kinderen.

“Als we in Kroatië aan de kust hadden gezeten,
hadden er ook geen bekenden langsgekomen. Toch?”

Schuldgevoel loslaten

Ik moest daarbij wel het schuldgevoel loslaten dat ik geen vrienden zou zien.
Het hielp me om voor ogen te houden dat dit onze vakantieweek was.
Als we in Kroatië aan de kust hadden gezeten, hadden er ook geen bekenden langsgekomen. Toch?

Wat deden we verkeerd?

Om nog even terug te komen op de beginvraag: wat deden we verkeerd dat we voorheen ‘blij’ waren dat we na alle drukte weer naar Oostenrijk reden?
Tja, wat is ‘verkeerd’?

Het is een nieuwe setting waar je als emigrant mee te maken krijgt.
Met onderzoeken en ontdekken.
Hoe vul je dit in? Hoe vind je daar een weg in?
Je moet een nieuwe modus vinden in het begrip ‘vakantie vieren’ in je thuisland.
Misschien moet je het ook niet altijd ‘vakantie’ noemen.
De ene keer is het echt vakantie; de andere keer meer een bezoek.

Balans vinden

De crux zit ‘m in de balans tussen de behoefte van jezelf en de behoeften van anderen.
We hebben onszelf de drukte min of meer opgelegd.
Want het hoeft niet.
We kunnen daarin zelf kiezen.
En soms zullen we daarin mensen teleurstellen.

“Geef jezelf toestemming om voor jezelf te kiezen
als je dat nodig hebt.
Dat is ‘selfcare’ zoals een vriendin van me dat noemt.”

Werken met gasten is werk waarin je veel bezig bent om de ander het naar de zin te maken.
En de valkuil is om dat in Nederland ook te doen.
Geef jezelf toestemming om voor jezelf te kiezen als je dat nodig hebt.
Dat is ‘selfcare’ zoals een vriendin van me dat noemt.
Om ook echt zelf vakantie te hebben.
En dat heb ik deze vakantie in Nederland gedaan!

Hoe ervaar jij de bezoeken aan jouw thuisland?
Hoe zorg jij voor de juiste balans?