Half oktober 2015.
Ik reis van Oostenrijk naar Zoetermeer, met de trein.
Ik heb geen hekel aan het openbaar vervoer, dus ik ga met de trein.
Werken, lezen, heerlijk.
Rond 21.30 uur kom ik met een geprint Deutsche Bahn ticket op Zoutermeer aan.
Ik blijk het perron alleen te kunnen verlaten via een OV-chipkaart.
Maar ik heb een papieren ticket.
Ehhhmmm….
Geloof het of niet: ik tref bij de poortjes een van onze oud-Berghutgasten en zij zorgt ervoor dat ik het perron kan verlaten.
Wat fijn!
Maar hoe moet dat eigenlijk de volgende keer?
Eind juni 2017.
Ik ben een aantal dagen in Nederland, verblijf een paar nachten bij mijn moeder in Abcoude en heb een afspraak in Leerdam.
Twee keer overstappen, het lijkt redelijk soepel te gaan.
Totdat ik op de terugweg word gecontroleerd.
“Mevrouw, u heeft niet uitgecheckt op Geldermalsen toen u overstapte op een andere vervoerder.”
Andere vervoerder? Ik ben gewoon in een andere trein gestapt
Blijkbaar had ik niet gezien ik mijn kaart dan voor twee palen had moeten houden.
Ik voel me aangesproken alsof ik een crimineel ben.
In een volle trein. Lekker.
Ik voel dat ik een rood hoofd krijg, klotsende oksels, een droge mond.
Zoiets als schaamte overvalt me.
Ik vertel nog dat ik in het buitenland woon en dat ik het allemaal niet zo goed snap met die kaart.
Maar goed, dat komt niet echt geloofwaardig over met mijn handtas.
“Gaat u dat even rechtzetten op u eindbestemming?”
Rechtzetten? Wat moet ik rechtzetten? En waar?
Help…
Half september 2017.
Ik ben 3 dagen in Nederland voor een training.
Ik verblijf bij mijn moeder in Abcoude en neem de trein naar Amsterdam Amstel.
Een trein later overigens dan gepland, want de trein die ik wil nemen ‘rijdt vandaag niet’.
En de volgende dag rijdt-ie een minuut te vroeg weg volgens de stationsklok.
Maar dat terzijde.
Het Amstelstation is bekend terrein voor me: ik ga er tussen 1986 en 1992 zes jaar naar de middelbare school.
Ik weet inmiddels dat ik op station Abcoude altijd op het perron kan uitchecken, dus dat doe ik nu op Amsterdam Amstel ook.
Maar chips, dit zijn twee poortjes.
Ik heb de rechter genomen, maar had ik niet de linker moeten nemen?
Wat moet ik nu?
Er beweegt zich een hele stoet forenzen achter me.
Sorry mensen, toch maar even vragen.
“De linkerpaal is uitchecken voor de trein en de rechterpaal is inchecken voor de metro”, vertelt een vriendelijke jonge dame mij.
Shit, ehhhh chips… dan heb ik ingecheckt bij de metro, terwijl ik had moeten uitchecken voor de trein.
Maar ik hoef helemaal niet met de metro.
Ik wil hier gewoon weg.
Ik besluit het beneden maar even te vragen aan een servicebalie.
Maar voordat ik daar aankom, moet ik eerst nog door een poortje.
Ik bedoel 1 van de 12 poortjes.
Gevoelmatig is het netjes om rechts te lopen, toch?
Mijn OV-chipkaart geeft een foutmelding bij het poortje.
Help, waar kan ik eruit!
Gelukkig is er een poortje open.
Ik loop naar de servicebalie en vertel mijn verhaal aan een meneer van NS.
En ik vertel erbij dat ik in het buitenland woon en dat ik het allemaal niet snap.
En hij reageert ‘vol begrip’:
“Nou, ik zal me maar even inhouden….”
Eh, hoezo?
Ik lach maar vriendelijk…
“Geef uw kaart maar even.”
Hij maakt een uitdraai van mijn OV-shitkaart, eh, OV-chipkaart en laat mij op de – zwaar onbegrijpelijke – uitdraai zien:
“U bent ingecheckt bij de metro zonder uit te checken bij de trein”
Ja, zover was ik.
“En u heeft ook een keer niet ingecheckt bij een andere vervoerder in Geldermalsen.
Ja, klopt, pffff. Nee, hè.
“Ik loop even met u mee zodat u kunt uitchecken bij de metro en kan uitchecken bij de trein.”
Blijkt er ook nog een verschil te zijn tussen de poorten tussen de metro en de trein.
Nu je ’t zegt…
Vanuit het perron gezien links staan de poorten om uit te checken van de trein en rechts van de metro.
Blijkbaar heb ik 2 keer willen uitchecken voor de metro.
De bewegwijzering hangt overigens op plafondniveau, zie ik nu.
Sorry, als ik in de flow van de forenzenstroom meeloop, kijk ik niet omhoog.
Snap je het nog?
Ik inmiddels wel.
Maar logisch is het niet.
Gelukkig tref ik op internet meer mensen aan die OV-chipkaartdingen onduidelijk vinden.
Want ja, ik ga me toch een beetje dom voelen als Nederlandse buitenlander op Nederlandse grond…
Je hoort mensen die geëmigreerd zijn wel eens zeggen dat ze zich een beetje tussen twee landen in voelen ‘hangen’.
Ze voelen zich nog wel Nederlander, maar kunnen er niet echt meer aarden.
En ze voelen zich ook [nog] niet echt thuishoren in het land waar ze nu wonen.
Ik voel me in Nederland op een bepaalde manier nog steeds thuis.
Maar in dit soort situaties voel ik me verloren.
En dan heb ik met zo’n OV-chipkaart nog het geluk dat ik nog Nederlands praat.
Arme ECHTE toeristen in Nederland…
Kun jij als emigrant ook bepaalde dingen in Nederland niet meer volgen?
Voel jij je ook wel eens ‘verloren’ in Nederland?
Deel ze gerust hieronder in de reacties.
